Woekeren. Dat is wellicht het beste woord om het werk van Tanja Smeets te vangen. Groeien kan ook. Maar woekeren is intenser. Tanja Smeets: ,,Woekeren heeft voor mij geen negatieve lading. Het duidt op het vermogen om een andere vorm aan te nemen, te transformeren, te vernieuwen.” Tijdens de derde editie van Façade zoekt ze haar toevlucht in de verstilde Kuiperspoort. Daar, drie en een halve meter boven het hoofd van de toeschouwer, groeien grijze bollen. Heel natuurlijk, alsof de natuur er het heft in handen heeft genomen.

,,Extreem bijzonder”, zegt ze over de locatie. En dus ook extreem geschikt om een nieuw kunstwerk te laten groeien. ,, De Kuiperspoort is een soort verdwaalpunt, steeds kom je er in een andere wereld terecht. Dat is fascinerend.”

Proliferating. That is probably the best word to capture the art of Tanja Smeets. ‘Growing’ is also possible. But proliferation is more intense. Tanja Smeets: ‘Proliferation has no negative connotations for me. It refers to the ability to take another form, to transform, to renew.’ During the third edition of Façade, she fi nds refuge in the tranquility of the Kuiperspoort. There, three and a half metres above the spectator’s head, greyish spheres grow. Very naturally, as if nature had taken over.

‘Extremely special’, she says about the location. And therefore extremely suitable for growing a new work of art. ‘The Kuiperspoort is sort of like a vanishing point; you keep ending up in a different world. It’s fascinating.’

Een korte film van Henk van den Doel